Από την κληρονομιά
του Ανδρέα Παπανδρέου, με τα καλά της και τα κακά της, ένα από τα χειρότερα
κακά είναι ότι πείστηκε ο Έλληνας ότι η εθνικοποίηση και οι στρατιές των δημοσίων
υπαλλήλων αποτελούν σοσιαλισμό. Ακόμη και το ΚΚΕ, που τυπικά θα έπρεπε να μελετήσει
καλύτερα τις γραφές του, έπεσε στην παγίδα και θεωρεί ακόμη και σήμερα την
εθνικοποίηση συνώνυμο του σοσιαλισμού. Τον τελευταίο χρόνο λόγω και της
αποσύνθεσης του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ την παντιέρα ανέλαβε να σηκώσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ακούσαμε για παράδειγμα τον Μ. Γκλέζο να μιλεί για κρατικοποίηση των καταθέσεων και άλλους
"συριζικούς" κιι οπαδούς του "παλαιού ΠΑΣΟΚ" να εκφράζουν παρόμοιες απόψεις
σε άλλα θέματα όπως να μην πουληθούν κρατικές επιχειρήσεις, πχ ΟΣΕ, αμυντικά
βιομηχανίες.
Προχθές,
ξεσκονίζοντας την βιβλιοθήκη μου «έπεσα» πάνω σε ένα βιβλίο, που είχα αγοράσει
ως φοιτητής στον Καναδά, με την αλληλογραφία του Μαρξ και του Εγκελς.
Άρχισα να το
ξεφυλλίζω για να θυμηθώ λίγο τα παλιά και έπεσα σε μια επιστολή που έστειλε ο
Έγκελς στον Έντουαρντ Μπερνστάϊν.
Επειδή αυτά που γράφει ο Εγκελς δίνουν ακριβώς μια καθαρή εικόνα του τι έγινε
στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια, αποφάσισα να την μεταφράσω και να την
δημοσιεύσω.
Είναι απλά
επιτηδευμένο ψέμα, που διακινείται από την μπουρζουαζία του Μάντσεστερ προς
δικό της όφελος φυσικά, ότι αποτελεί «σοσιαλισμό»[2]
η κάθε παρέμβαση του κράτους στον ελεύθερο ανταγωνισμό – για παράδειγμα οι
προστατευτικοί δασμοί, το μονοπώλιο καπνού, η εθνικοποίηση ορισμένων κλάδων της βιομηχανίας!,[3]
το βασιλικό εργοστάσιο κατασκευής πορσελάνης. Εμείς θα έπρεπε να ασκούμε κριτική σε αυτήν την θέση και να μην την
πιστεύουμε.[4]
Εάν πιστέψουμε σε αυτήν την θέση (ότι δηλαδή η παρέμβαση του κράτους στον ελεύθερο
ανταγωνισμό αποτελεί σοσιαλισμό) και αναπτύξουμε μια θεωρία βασισμένη σε αυτήν πίστη,
η θεωρία αυτή θα καταρρεύσει μαζί με τις προκείμενές της (υποθέσεις) με την
απλή απόδειξη ότι αυτός o υποτιθέμενος σοσιαλισμός δεν είναι τίποτε παραπάνω
από: α) μια αντίδραση της φεουδαρχίας και β) μια δικαιολογία για να συγκέντρωση
ακόμη περισσότερα χρήματα. Σε δεύτερο επίπεδο, στόχος είναι να μετατρέψουν όσο
το δυνατόν περισσότερους προλετάριους σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους
που θα εξαρτώνται από το κράτος, οργανώνοντας έτσι ένα δεύτερο στρατό, παράλληλα με τον πειθαρχημένο
στρατό των ενόπλων, τον στρατό των δημοσίων υπαλλήλων! Και κλείνει γράφοντας:
Εκεί οδηγούνται οι άνθρωποι εάν πιστεύουν αυτά που λέει η μπουρζουαζία ότι
πιστεύει, ενώ κάνει πως τα πιστεύει: ότι το κράτος σημαίνει σοσιαλισμό…
Χωρίς
σχόλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου